Ojciec to postać ważna w życiu dziecka, chociaż wielu ojców nie do końca zdaje sobie sprawę z tego faktu. Dlatego jakaś część mężczyzn rezygnuje z więzi z dzieckiem w sposób mniej lub bardziej świadomy. Część jest nieobecna fizycznie, od początku narodzin dziecka, inni odchodzą później. Są też tacy, którzy fizycznie są, ale jakby ich nie było, bo psychicznie sami nie dojrzeli, aby zostać ojcami. Usprawiedliwiają się, że zajmą się dzieckiem, jak będzie można z nim pograć w piłkę lub podyskutować. I znika. Do pracy, do własnych spraw i zajęć, a wychowanie potomka zostawia matce, łamiąc tym samym podstawowe prawo dziecka, do utrzymywania osobistych i bezpośrednich kontaktów z obojgiem rodziców. Prawo to zapisane jest w Konwencji Praw Dziecka, stanowiąc jedno z fundamentalnych praw dziecka.
Rola ojca w życiu dziecka
Trzeba zadać sobie pytanie o role, jakie ma do spełnienia ojciec? Przede wszystkim ojciec stanowi dla dziecka wzorzec zachowania. Jego stosunek do matki zadecyduje o rodzaju stosunków, jakie w późniejszym życiu stworzą dzieci ze swoimi partnerami. Dziewczynki, pozbawione we wczesnym dzieciństwie wsparcia ze strony ojca, nie będą umiały stworzyć dojrzałej więzi w dorosłym życiu, a ich związki często będą kończyć się rozstaniem. Dla chłopców ta więź jest tym bardziej istotna, gdyż pomaga im w rozwoju społecznym i moralnym. Nawet najlepsza relacja z matką, nie zastąpi chłopcu więzi z ojcem, gdyż rola ojca jest inna i inne zaspokaja potrzeby.
Brak relacji z ojcem
Brak ojca w życiu dziecka powoduje u tego ostatniego spore problemy natury psychicznej i emocjonalnej. Dziecko pozbawione opieki ojca jest zwykle nastawione lękliwie do świata zewnętrznego, boi się podejmowania ryzyka, niekiedy bywa agresywne. Niemal zawsze ma problemy z odnalezieniem się w społeczeństwie, z budowaniem więzi, a w przyszłości w pełnieniu funkcji rodzica. Dzieci pozbawione pozytywnego wzorca nie będą wiedziały jak wychowywać własne dzieci i o ile nie porzucą ich fizycznie, to zaniedbają emocjonalnie, wychowując kolejne pokolenie bez moralnego szkieletu. Dlatego tak ważna jest relacja ojciec-dziecko. Nie tylko do budowania udanego życia osobistego, ale też i społecznego.
Idealny ojciec
Czy istnieje ojciec idealny? Pewnie nie, tak jak nie ma idealnych ludzi. Jednak można próbować się zbliżyć do tego wzorca, nie tylko poprzez zapewnienie dziecku środków do życia i rozwoju, ale też mając wkład w jego rozwój emocjonalny. Idealny ojciec to troskliwy opiekun, wyrozumiały wychowawca i przewodnik po życiu. To nauczyciel, który wskaże prawidłowe odpowiedzi i przewodnik, który pokaże właściwą drogę. To człowiek, który zapewnia bezpieczeństwo, wysłucha problemów i taki, który kocha bezwarunkowo. To osoba, która będzie wymagała, ale równocześnie rozumiała. Będzie podnosić poprzeczkę, dopingować do rozwoju, ale równocześnie rozwinie ponton bezpieczeństwa. To przede wszystkim osoba, która będzie obecna w życiu dziecka od początku, od poczęcia, poprzez zmianę pieluch, naukę jazdy na rowerku, pierwsze dni w szkole, po czas dorosłości.
Idealny ojciec to również doskonały partner, który wspiera matkę i stojąc obok, trzyma z nią jednolity front. To dojrzały psychicznie mężczyzna, który rozumie i docenia swoją rolę.
Nasuwa się tylko pytanie, czy ktoś takiego widział? Czy jest równie rzadki, jak Yeti? Wszyscy wiedzą, że istnieje, tylko nikt go nie widział.
