Prowadząc działalność nierejestrowaną, spotykamy się z pojęciem przychodu należnego. Przychodem tym są wszystkie należne kwoty, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pomniejszone o wartość zwróconych towarów, udzieloną bonifikatę i skonto. Czym jest w rozumieniu podatkowym bonifikata i skonto? Jak je udokumentować i rozliczyć skonto? Przeczytacie o tym poniżej.
Czym jest bonifikata?
Bonifikata jest to obniżenie ceny towaru bądź usługi, najczęściej jako forma odszkodowania za poniesioną stratę, rabat lub upust. Zastosowanie bonifikaty obniża wartość towaru lub usługi o wartość procentową, lub kwotową. Zmniejszenie to następuje przed sprzedażą, o czym informujemy nabywcę. Zastosowanie bonifikaty powoduje zmniejszenie przychodu, a więc także podstawy opodatkowania w miesiącu, kiedy została ona oddzielona.
Czym jest skonto?
Skonto jest procentowym albo kwotowym obniżeniem ceny towaru lub usługi w zamian za terminową, lub natychmiastową wpłatę. Rabat udziela się nabywcy w momencie sprzedaży. Wtedy też dochodzi do ustalenia warunków, na jakich udzielone jest skonto, np. termin płatności ustalamy na 20 dni, a nabywca reguluje należność wcześniej, wtedy ustalamy, o jaki procent zmniejsza się kwota należności.
Dokumentowanie i rozliczanie udzielonego skonta
Dokumentowanie udzielonego skonta następuje poprzez wpisanie informacji o wartości procentowej udzielonego skonta oraz podaniu kwoty udzielonej zniżki. Informacja taka powinna znaleźć się na fakturze, a sprzedawca musi podać wartość procentową udzielonego skonta oraz dokładną kwotę zniżki. Jeżeli w momencie sprzedaży następuje zapłata, wówczas skonto będzie miało formę rabatu. W innym przypadku na fakturze powinniśmy umieścić zapis o terminie zapłaty spełniającym warunki do udzielenia skonta. Przykładowo o treści „Termin zapłaty 20 dni od daty wystawienia faktury – skonto 5%”.
Faktura korygująca
Jeżeli nabywca spełni warunki do udzielenia skonta, wówczas sprzedawca wystawia fakturę korygującą. Fakturę pierwotną wystawia on nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę. Jeżeli warunki udzielenia skonta spełniono przed wystawieniem faktury pierwotnej, wówczas nie wystawia się faktury korygującej. Jeżeli jednak nabywca zapłacił przed terminem płatności, ale po wystawieniu faktury pierwotnej, wówczas trzeba wystawić fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawioną do udzielonego skonta musimy rozliczyć i zaksięgować w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona.
Tak więc bonifikaty oraz skonto wpływają na pomniejszenie przychodu, co ma szczególne znaczenie dla osób prowadzących nierejestrowaną działalność. Zwłaszcza wtedy, gdy przychód ten oscyluje wokół górnej granicy dopuszczalnego limitu.
